"مجلس در راس امور است"؛ جمله ای است که فکر نکنم بدیلی برای آن بتوان یافت تا اهمیت و جایگاه و تاثیرگذاری این نهاد مردمی را برساند و اگر بخواهیم برای تبیین این جمله حجتی بیاوریم همین بس که معمولا فضای گفتمانی پیروز درانتخابات مجلس است که سرنوشت ریاست جمهوری را هم تعیین خواهد کرد. به این دلیل که هر گفتمانی که اکثریت را در مجلس پیدا کند، همان تبدیل خواهد شد به خواست عمومی و این خواسته و انتظار عمومی، رئیس جمهور آینده را نیز برمی گزیند.

امروز نیز در شرایط سرنوشت ساز انتخابات مجلس نهم هستیم، در زمانی که میخواهیم برای آینده تصمیم بگیریم و خوب است بدانیم که مهمترین اصل در تصمیم گیری آگاه بودن نسبت به صحنه و میدان پیش روست. در انتخابات هم که میدان تصمیم گیری و انتخاب است. مهمتر از شناخت افراد، شناخت آرایش انتخاباتی است، آرایشی که اگر آن را در نظر بگیریم و افراد را با آن آرایش تطبیق دهیم، شناخت آنها برایمان آسانتر خواهد بود.

اما آنچه را که امروز در صحنه انتخاباتی کلان شهر اهواز می بینیم، می توان در قالب سه جریان عمده معرفی کرد و مورد بررسی قرار داد.

1.جریان قومیتگرا: این جریان که سالهاست باعث عقب افتادگی و عدم پیشرفت در استان خوزستان شده است، معمولا در عرصه های مختلف عکس العملی از خود نشان می دهد و در هر انتخابات نیز به دنبال رسیدن به قدرت است و همیشه نیز بستر فعالیت خود را تنوع قومی در خوزستان قرار می دهد. در مورد عوامل تشدید این جریان مباحث بسیار است. اما آنچه را که می توان به عنوان عامل اساسی و محوری اشاره نمود، دامن زدن به مباحث از سوی برخی از مسئولین بی کفایت و شخصیتهای تاثیرگذار کم مایه استانی می باشد، که البته تعدادشان زیاد نیست. وگرنه که مردم این استان در شهرها، خیابانها، کوچه ها و خانه ها با قومیتهای مختلف مشغول زندگی در کنار یکدیگر هستند و خونگرمی ما خوزستانی ها زبانزد خواص و عام است. انتخابات که عرصه ای برای کسب قدرت است فرصتی شده تا برخی از افراد با موج سواری بر این جریان سعی نمایند، خود را به صندلی های سبز مجلس شورای اسلامی برسانند. البته مساله ای که امروز، مخصوصا برای مردم شهر اهواز پس از دو دوره دیدن ماجراهای شورای شهر روشن شده است این است؛ افرادی که باتاکید بر مباحث قومی درصدد دستیابی به قدرت هستند، حتی به قومیت خود نیز خدمت نخواهند کرد، بخاطر اینکه دیدگاه آنها صرفا ابزاری است و هدفشان رسیدن به قدرت است نه انجام خدمت و رسیدگی به مشکلات مردم.

 2. جریان انحرافی: این جریان که یک جریان کشوری است و با دست یافتن به قدرت و ثروت، درحال شبکه سازی و عضوگیری است از مدتها قبل نیز با هدف گسترش حوزه قدرت خود در حال برنامه ریزی و مهره چینی در سراسر کشور برای بهره مند شدن از صندلی های بهارستان است. که به نظر می رسد از بین کاندیداهای مجلس نهم در شهر اهواز نیز با برخی از چهره ها زد و بندهایی صورت داده است که هوشیاری مردم ما را می طلبد تا مبادا از شهر ولایتمدار اهواز فردی را به مجلس بفرستیم که با این جریان قدرت و ثروت، دستش در یک کاسه باشد.

3. جریان گفتمان محور: این جریان مردمی و بالنده جریانی است که به دنبال احیای گفتمان امام و رهبری می باشد.

گفتمانی که نمونه بارز مدیران دولتی اش را شهید رجایی ها و باهنرها و مثال بارز نمایندگان مجلس اش، شهید دیالمه ها و مدرسهاست. گفتمانی که اسلام، ولایت ، خدمت و همه ارزشها و خواستنی های عمومی را در خود جای داده، گفتمانی که آرمانهای خود را در احیای ارزشهای دینی ، برقراری عدالت اجتماعی و رفع محرومیت و هرنوع کاستی می داند. این گفتمان همان حرفهایی است که در سینه های مردان و زنان کوچه های گِلی و آسفالت نشده کوت عبدالله، عین دو، حمیدیه، ملاثانی و ... نهفته است.

تمام حرفهای گفته نشده محرومین را می توان در این گفتمان شنید و نیازی نیست که برای آنها از این گفتمان بگوئیم، چرا که کافی است خودشان حرف بزنند، خواهیم دید که آنها جلوتر از خیلی از مدعیان خواهند بود.

به نظر می رسد که انتخابات مجلس نهم فرصتی خواهد بود برای ما اهوازی ها، تا اولین قدم را برای آبادانی شهر و استان خوزستان برداریم و آن انتخاب کاندیداهای گفتمان محوراست. نامزدهایی که برای کسب رای نه از قومیت خود استفاده میکنند و نه به پشتوانه قدرت و ثروت خود را امیدوارند، بلکه از سخنانشان نسیم دلنشین گفتمان امام و رهبری به مشاممان می رسد.

امید است تا ادامه دهند راه شهدای خوزستان باشیم.