سلام

این روزها در یکی از محلهای اصلی اسکان زائران کربلای ایران "خوزستان"، به عنوان خادم الشهداء مشغول فعالیت هستم.

 فضای غریبی دارد. واقعا این ایام راهیان نور اکسیر است.خبرهایی است در این گوشه عالم.

چه رزقهای معنوی که داده نمی شود.چه دستهایی که گرفته نمی شود و چه مسیرهای کجی که اصلاح می گردد.

هر شب در اردوگاه برای زائرین برنامه شب خاطره و پخش کلیپ هست. بعدشم از زائرین می خواهیم تا هر مطلبی در ذهنشان هست به عنوان یادگاری برایمان بنویسند.

دفتریادگاری ها رو بررسی می کردیم.یک صفحه اش نظرمون رو به خودش جلب کرد. نوشته شده بود.

"من دختری 17 ساله هستم. و اکنون سه روز است که متولد شده ام!"

انشالله به برکت لطف و عنایت شهداء همه ما دوباره متولد بشویم و همان بشویم که آقامان می خواهد.