امیرالمومنین علی علیه السلامدر خطبه 32 نهج البلاغه انسانها را به چند دسته تقسیم میکند که فکر کردم خوب است همه بدانیم چرا که اگر کمی تامل کنید میفهمید این بیان حضرت برای امروز ما بوده است.

*امام انسانها را بعد از رحلت پیامبر به دو دسته تقسیم میکند:

1. مردم (که مردم را هم به 4 صنف تقسیم می کند)

2. متقیان(و متقیان هم به 4 دسته)

و اما مردم؛

1.گروهی دست به فساد نمی زنند (برای اینکه روحشان ناتوان و شمشیرشان کند و امکانات مالی ندارند)

2.گروهی فسادشان آشکار است(اینان دین را برای به دست آوردن دنیا تباه می کنند تا به ریاست دست پیدا کنند)

3.گروهی با تظاهر به آخرت در طلب دنیایند(خود را کوچک و متواضع نشان میدهند ،گامهای ریاکارانه و کوتاه بر میدارند و خود را همانند مومنان واقعی نشان میدهند و پوشش الهی را وسیله نفاق و دورویی و دنیا طلبی خود قرار میدهند)

4.گروهی آراستگان به زیور قناعت و زهد(اینان با پستی و ذلت و فقدان امکانات از به دست آوردن قدرت محروم مانده اند از این رو خود را به زهد و قناعت زده اند)

و اما متقیان؛

"که خصوصیت مشترکشان این است که یاد قیامت چشمهایشان را برهمه چیز فرو بسته و ترس از قیامت اشکهایشان را جاری ساخته"

1. عده ای که از جامعه رانده شده و تنها زندگی میکنند.

2. عده ای ترسان و سرکوب شدند و سکوت اختیار کردند.

3. عده ای مخلصانه مردم را به خدا دعوت می کنند.

4. عده ای اهل تقیه اند، اینان بخاطر تقیه از چشم مردم افتاده اند ناتوانی وجودشان را فراگرفته، دهنهایشان بسته و قلبهایشان مجروح است، آنقدر نصیحت کردند که خسته شده اند، از بس سرکوب شده انند ناتوانند.

"من جز کدام دسته ام؟؟؟"